Tajemnica Moeraki Boulders

Moeraki Boulders, czyli niezwykłe głazy leżące wzdłuż Koekohe Beach na wybrzeżu Nowej Zelandii. Na wyspie występują jako rozproszone, pojedyncze kule lub jako zwarte grupy.

Najbardziej uderzającym aspektem głazów są ich wyjątkowo duże rozmiary i prawie idealny kulisty kształt. Około jednej trzeciej z głazów ma wielkość w zakresie od około 0,5 do 1,0 m (1,5 do 3 m) średnicy, pozostałe dwie trzecie z 1,5 do 2,2 m (4,6 do 6,7 m). Podobne głazy, znane jako „Katiki”, znajdują się na północnym brzegu Shag Point około 12 km na południe od miejsca, gdzie znajdują się głazy Moeraki.

Mont Saint-Michel

Mont Saint-Michel jest skalistą wyspą pływową w Zatoce Wzgórza Świętego Michała (franc. Baie du Mont Saint-Michel), w południowo-zachodniej Normandii, połączona z kontynentalną Francją groblą długości 1800 metrów. Jest miejscem absolutnie niesamowitym, bo gdzie indziej znajdziemy równie bajkowy zamek?

 

Na wyspie wzniesione zostało sanktuarium Michała Archanioła. Oryginalna nazwa sanktuarium to po łacinie Mons Sancti Michaeli in periculo mari (Wzgórze Świętego Michała w niebezpiecznym morzu) lub Mont Saint-Michel au péril de la mer (po francusku).

Obecnie wzgórze Saint-Michel stanowi naturalne centrum gminy Mont-Saint-Michel (w departamencie Manche, w administracyjnym regionie Dolna Normandia)^[1].

Architektura sanktuarium oraz zatoka z dużymi pływami morskimi sprawiają, iż jest to jedno z najchętniej odwiedzanych miejsc w Normandii. Wg danych gromadzonych w ramach Projet Mont-Saint-Michel miejsce to zwiedza rocznie średnio 3 200 000 osób, co powoduje, że jest to najczęściej poza Paryżem odwiedzana atrakcja turystyczna we Francji^[2]. Wiele budowli wyspy zaklasyfikowano jako pomniki historii, a miasto jako całość otrzymało ten przywilej w 1962roku. Od 1979 roku stanowi część Światowego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO

Przy wejściu – niespodzianka- informacja o zabytku dostępna również w języku polskim :))

Aż dech zapiera

By stworzyć coś naprawdę wyjątkowego potrzeba wiele pracy i wysiłku. Czasami jednak, wystarczy jeden prosty pomysł a natura zrobi dalej swoje. Brytyjski artysta Jason de Caires Taylor tworzy w cemencie naturalnej wielkości rzeźby ludzi i  zanurza się je w wodach Ameryki Południowej. W swoich projektach Taylor stara się łączyć tworzone przez siebie rzeźby ze środowiskiem naturalnych głębin. W miarę upływu czasu rzeźby stają się częścią podwodnego krajobrazu i powoli obrastają koralowcami, glonami i innymi różnymi elementami morskiej flory. Jest to absolutnie niesamowite połączenia sztuki, życia i środowiska naturalnego.

 

 

 

Więcej informacji na temat  artysty jak i realizowanych przez niego projektów :

 

http://www.underwatersculpture.com/